Chase Atlantic is een indie-rockband uit Australië, bestaande uit Christian Anthony en broers Clinton en Mitchel Cave.

Dertien December was de dag dat een van mijn vriendinnen mij mee sleurde naar het optreden van de band Chase atlantic. Zij is helemaal ‘verliefd’ met deze band, en daarom wilde ze dat ik mee ging. Om net zo ‘verliefd’ te worden als zij is. Mijn vriendin (Jolijn) en ik delen ongeveer de zelfde passie voor muziek, we hebben totaal andere smaak maar we gaan toch goed samen.
Het concert vond plaats in Patronaat Haarlem, dat is een soort Paradiso. Maar dan met verschillende zalen. Ons optreden was is in de kleine zaal.

Toen we daar aankwamen in de zaal was het nog niet begonnen, we moesten eerst nog wachten daarna het voorprogramma en dan Chase Atlantic!. De zaal stond al redelijk vol maar we wisten dat het niet uitverkocht was en dat het dus niet veel drukker zou worden. Het eerste wat we deden was een biertje halen, lekker koud biertje in een met mensen opgewarmde zaal. Na ons biertje zochten we een plek waar we Clinton Cave goed konden zien (hij was de ‘leukste’ van de band).

We stonden perfect en het voor programma begon. RILEY was het voorprogramma, zijn muziek was wel leuk alleen kende we het niet echt goed. Nadat RILEY voorbij was moesten we nog 20 min wachten. Na een aantal minuten kwam er een meisje naar ons toe en ze zei “Meiden nog 13 minuten!”. We moesten lachen om haar, maar stiekem hielden we zelf de tijd ook bij. We dronken nog een biertje en toen begon het.

De lichten gingen uit en de muziek begon. De lichten gingen aan en daar stonden ze! Ze begonnen meteen met hun hit nummer Swim. Het was een geweldige ervaring, springend stonden ze op het podium vol energie. De energie die ze hadden konden ze snel overdragen naar het publiek, voor je het wist stond je mee te springen met de mensen om je heen. Zo ging het hele concert eigenlijk. Af en toe vroegen ze of we er zin in hadden, waarop het publiek met enthousiast geschreeuw antwoordde. In het midden van hun set, probeer een van de jongens (Christian Anthony) een mosh pit te maken. Ik vond het ontzettend grappig omdat er bijna alleen maar meisje in het publiek stonden die niet per se zin hadden in dat agressieve gespring, maar het ging wel bijzonder goed! Vooral het gezicht van al die meisje die op countdown op elkaar af beginnen te rennen was heel grappig.

Nadat het concert voorbij was bleven Jolijn en ik nog even afkoelen in de nu bijna legen zaal, we dronken ons drankje op en zagen dat de zijkant van het podium op was en mensen bezig waren met de instrumenten op ruimen. Wij dachten, dit is onze kans! Met high hopes liepen we naar de open kant van het podium… En ja hoor! Daar stond Christian, hij was bezig met snoeren op te rollen en andere dingen van het podium op te ruimen. Wij probeerde op een sympathieke manier zijn aandacht te krijgen, want je wil niet gezien worden als een gekke groupie. Na een paar seconden merkte hij ons op en liep hij snel naar onze kant toe, hij gaf ons een highfive en bedankten ons voor het komen en onze ‘hype energy’. Waarop wij natuurlijk hem bedankten voor zijn gave muziek, en hem veel succes wenste verder op hun tour. Hij liep weer terug om de rest te helpen met opruimen en zwaaide nog gedag.

Christian Anthony

Onze avond kon niet meer stuk. Buiten konden we niet stoppen met praten over het concert en herhaalde we de hele tijd het gesprek tussen ons en Christian, alsof we het nog 10 keer probeerde mee te maken.

Het was een geweldig optreden en zou ze heel graag nog een keer willen zien, maar dan in een grotere concert zaal! En dat gaat ze zeker lukken.